* Son yılların en kötü makyaj yapanı olarak emlakçımız hanımefendiyi seçiyorum. Makyajındaki hatalara bakmaktan söylediklerinin çoğunu anlamıyorum. Bir de eskiden kuaförmüş. Şimdi kuaför deyince "makyajla ne alakası var o saçla alakalı bir iş" denilebilir ama bu memlekette öyle değil arkadaş.

* Bir çay ya da kahve içerken onu ne kadar hüpürdetebilirsiniz? Yok yok Mustafa abi kadar yapamazsınız. O çay içtikçe benim onu öldüresim geliyor. Şu an mesela katil olmaya çok yakınım. Çay sağlığa zararlıdır.

* Sağ kulağım çınlıyor.

* Her sene mutlaka yaparım, siz de yapın güzel oluyor. Ne mi? Tabi ki avucunun içi gibi bildiğin yolda yanlış otobüse binmek. Misal bu sabah Zincirlikuyu'da bir durak arası mesafe yürümemek için Metrobüs yazıyor zannedip Mecidiyeköy otobüsüne bindim -işin enteresan kısmı ise zaten Mecidiyeköy otobüsünden inmiştim- yolu uzattım, trafiğe falan girdim ohh mis yeminle.

* Sanırım gözlükleri değiştirmenin vakti geldi de geçiyor.

* İki hafta sonra sevgili ağabeyim resmen ve fiilen nişanlanıyor. Ne acayip lan! Bir de böyle çok hızlı olunca resmen apışıp kaldık.

* Ayyy giycek hiç bir şeyim yoğğğkk!! Bunu diyen kadının ağzına tuvalet terliğiyle vuracaksın. Sarı olan! plastik!

* Üç haftadır Leyla ile Mecnun izlemiyordum ki İsmail Abi rüyama girdi o hüzünlü suratıyla yüzüme baktı. Sonra arkasını dönüp gitti "İsmail Abiii!" diye bağırdım bir "hooop!" bile demedi.

* Geçende bir arkadaşımla buluştum ki görüşmeyeli neredeyse bir sene olmuştu. Bir baktık ikimizde de hiç bir şey değişmemiş. İnsanlar hep değişmekten korkar asıl korkulması gereken hiç değişmemek. Ben test ettim onaylıyorum. Daha sonra İsveçli bilim adamları araştıracak bu konuyu.

* Gece uyuyamama, sabah kalkamama problemine bir çözüm var mıdır acaba ?

* Ben kışı çok seviyorum. Ama öyle böyle değil. Misal bu sene İstanbul'da hayatımın en şahane kışını geçirdim. Kar yağdıkça kahkaha atasım geldi. Ama bir yandan da dilek tutup karahindiba tohumlarını üflemeyi, akasyaların çiçek açtığını görmeyi, bahçede ağaçaların altında oturmayı, iş dönüşü kızçelerle sokakta koşturmayı ve Gülibrişim ağaçlarını da çok özledim.

* Çok uykum var yahu!

* İki hafta önce neredeyse üç senedir enteresan meyvelerine bakmaktan kendimi alamadığım, her sabah yanından geçerken "ulen bir gün öğreneceğim senin adını!" dediğim ağacın adını en sonunda öğrendim. Çocukluğumdan beri ağaç isimlerini öğrenmek, yapraklarından tanımak bir ağacı en büyük zevklerimden birisidir .

Misal Gülibrişim ağacının adını öğrenmek için haftalarca İstanbul'da yetişen tüm ağaç türlerini incelemiştim.  Ama bu ağacı aradım taradım sonra tesadüfen çok alakasız bir internet sitesinde öğrendim adını.

Bahsettiğim ağaç, yeşil beyine benzeyen meyveleri ile Yalancı Portakal.

Seviyorum seni yalancı portakal.