Fotoğraftaki el yazması eski kitabı ve çok eski bir zaman ait olduğunu tahmin ettiğimiz bir kaç kitabı daha annem komşumuz tarafından çöpe atılmak üzereyken kurtarılmış. Ne olduğundan emin olamadığı için uzunca bir süre dışarıdaki ayakkabı dolabında saklamış. Fakat ben bulunca, mutlaka ne olduğunu buluruz bunların diye eve almıştım. (İçlerinden biri tarih kitabı.İçindeki resim ve haritalardan belli oluyor. )


Ama arap harflerine bu kadar saygı duyan ve ondan bu kadar da çok korkan tek millet bizizdir eminim. Annem eve almamam da ısrar ettiyse de dinlemeyip aldım. İşin kötüsü o sıralar karabasanlı kötü geceler geçiriyordum. Ve o gece beni en ürkütenini yaşadım. Ağlaya ağlaya annemin kucağında aldım soluğu. 


Daha önce yaşadıklarımı bilmeyen annem de o sırada odasında oturmuş Kuran okuyormuş. Anlamını anlamadan okuduğu arap harflerini bırakıp beni sakinleştirdikten sonra, anlamını bilmediği ve okuyamadığı kitaplara attı suçu. "Aldın o kitapları eve ondan oldu bu" dedi. Her ne kadar "Tarih kitabı onlar ya ne alakası var. Önceden de oldu bu bana." desem de fayda etmedi. Yeniden görünmez oldu kitaplar. 


Ta ki geçen akşam yine aklıma gelip soruncaya dek. Çok şükür kitapları atacak kadar gözü kararmamış.:) Onlara Kuran okumayı öğreten hocalarına sormuş. O da sanırım pek anlamamış ama "tarih kitabı bunlar" demiş ki tekrar eve almam için izin çıktı. Şimdi baş ucumda duruyor kitaplar. Fakat onlarla ne yapacağımı bilmiyorum. Tam olarak ne anlattıklarını, özellikle el yazması olanın ne olduğunu, kime ait olduğunu merak ediyorum. 


Şimdi ben Osmanlıca mı öğrensem? Ne yapsam?