Depresif de Olurum Kitap Kurdu da

Bay Pipo'yu okumayı bıraktım.Üzerine yarım bir K dergisi, iki adet karikatür dergisi okudum ve defalarca başlayıp bitiremediğim, okuyamadığım tek kitap olma özelliği taşıyan Murat Uyurkulak'ın Har romanını bu kez bir solukta okuyuverdim. Çok da sevdim. Aslında bitmesine az kaldı bitmiş gibi konuşmayalım kitabın arkasından. Ölmemiş insanın ardından ölmüş gibi konuşmak oldu bu. Niye okumamışım ben bu kitabı daha önce diye dertlendim. Yok aslında dertlenmedim bu konuya hiç takılmadım sadece saçmalıyorum.

İnternetten bir kaç kitap sipariş ettim. Biliyorum kitap kokusunu içine çeke çeke eski bir kitapçıdan almak varken internetten almak saçma. Ama bu sıra böyle...

Uzun zamandır bir Atilla Atalay kitabı okusam derdim kendi kendime fırsat olmadıydı ben de dedim fırsat bu fırsat yaratayım fırsatı. Üç vakte kadar kargo gelir inşallah ben de kitaplarıma kavuşurum. Pek sabırsızlıkla beklemekteyim kendilerini. Derken geldi kitaplarım.

"Yalnızlık herhalde, bir insanın saklamayı düşündüğü en son şey olmalıdır. Fakat yine de konuşulsun istemezsiniz. Size öyle öğretilmiştir, ayıptır çünkü yalnızlık. Yetken "deli" diyen de olur, "Bakma sen, bugünlerde en düzeyli ilişki, yalnızlık aslında" derken gözlerinize "Seni aklına çaktığımın manyağı seni, kimbilir ne arızan var ki, kimselerle geçinememişsin, ısırsa bana da bulaştırır mı acaba" gibisinden bakan da. Oysa sanıldığından çoktur yalnız nüfusu; kişi başına bir yalnız düşer."

Baktım öleceğim yok ben yine de gömüyorum kendimi, ama kitaplara. Hepsi ilk defa okuyacağım yazarların kitapları. Yedi adet kitap var beni bekleyen. Hoş dördünü ben bekliyorum hala.

Ve müzik... Redd'den dinliyoruz tekrar tekrar... Bu haftanın şarkısı olsun.

Dünya bir roman mı ki? Kahraman olmak lazım illa ki.

Hayatımdaki kahramanların, kötü adamı olarak size sakin bir hafta sonu ve ardından iyi bir hafta diliyorum. Kötü bir adamdan beklenmeyecek jestler yaparım ben arada böyle. Kötülük demişken o da o kadar lanet birşeydir ki yapıştımıydı gitmez adamın üzerinden.