Kaptan Cook Atlas okyanusunda yaptığı bir araştırma gezisinde, ilginç bir olaya şahit olur: Binlerce kuş kulakları sağır eden çığlıklarla dönüp durmakta sonra denize doğru yönelip kendilerini dev dalgaların içersine atmaktadırlar. Kuşların bu kitlesel özkıyımını dehşetle izleyen kaptan Cook; yöredeki balıkçılarla konuştuğunda onlarında benzeri olaylara sık sık şahit olduğunu öğrenir. Araştırmaları sonunda anlar ki; burada daha önce deprem sonucu yok olan bir ada varmış ve bu ada binlerce yıldır göçmen kuşların birleşerek sığındığı ve konakladığı tek adaymış. Yorulan mecalsiz bitkin kuşların ıssız adası yokmuş artık... Bu iç acıtıcı olay değişik biçimlerde yorumlanabilir. Bana göre ise: İnsan ya ada gibi olmalıdır yahut göçmen bir kuş. Uçacaksa gidecekse hep uçmalı hep gitmelidir. Kalacak ise ada gibi olmalı kendini denizle çevirip yüzünü rüzgara dönmelidir ve sırtını ağaçlara kuşlara ayırmalıdır. Ama hep.... Fedrus.
sevalim be. sel gider kum kalır. bazen dönünce ne olacağını bilemesen de gitmelisin belki. belki de sadece geride ne kalacağını görmek için, sadeleştirmek için gitmelisin.
dönünce bakarsın ne kalmış, kim kalmış. işte onlar senindir.
ama, "gideceğin yere beni de götür, götür de istersen yerlerde yatır, sorana başımın belası dersin" olur mu:))))
git len, aklına bi kere gitmek düştüyse git. sonucu düşünme, dönüşü, dönüp de bulmayı-bulmamayı-bulduğunu beğenmemeyi düşünme. sen bi git, bak gerisi nasıl güzel olacak.
5 yorum:
sen kime yazıyorsun bunları:))
aşıkmısın yoksam:)))
Gidip de dönsen,
Dönüp de bulsan,
Bıraktığın yer aynı bile olsa,
ne sen dödüğünde aynı kişisindir, ne de bıraktığın aynı kalmıştır...
O yüzden iyi karar vermek lazım,gitmek mi,kalmak mı?....
Kaptan Cook Atlas okyanusunda yaptığı bir araştırma gezisinde, ilginç bir olaya şahit olur: Binlerce kuş kulakları sağır eden çığlıklarla dönüp durmakta sonra denize doğru yönelip kendilerini dev dalgaların içersine atmaktadırlar.
Kuşların bu kitlesel özkıyımını dehşetle izleyen kaptan Cook; yöredeki balıkçılarla konuştuğunda onlarında benzeri olaylara sık sık şahit olduğunu öğrenir. Araştırmaları sonunda anlar ki; burada daha önce deprem sonucu yok olan bir ada varmış ve bu ada binlerce yıldır göçmen kuşların birleşerek sığındığı ve konakladığı tek adaymış. Yorulan mecalsiz bitkin kuşların ıssız adası yokmuş artık...
Bu iç acıtıcı olay değişik biçimlerde yorumlanabilir. Bana göre ise: İnsan ya ada gibi olmalıdır yahut göçmen bir kuş. Uçacaksa gidecekse hep uçmalı hep gitmelidir. Kalacak ise ada gibi olmalı kendini denizle çevirip yüzünü rüzgara dönmelidir ve sırtını ağaçlara kuşlara ayırmalıdır. Ama hep....
Fedrus.
sevalim be. sel gider kum kalır.
bazen dönünce ne olacağını bilemesen de gitmelisin belki. belki de sadece geride ne kalacağını görmek için, sadeleştirmek için gitmelisin.
dönünce bakarsın ne kalmış, kim kalmış. işte onlar senindir.
ama,
"gideceğin yere beni de götür, götür de istersen yerlerde yatır, sorana başımın belası dersin"
olur mu:))))
git len, aklına bi kere gitmek düştüyse git. sonucu düşünme, dönüşü, dönüp de bulmayı-bulmamayı-bulduğunu beğenmemeyi düşünme. sen bi git, bak gerisi nasıl güzel olacak.
Yorum Gönder