11 Ocak 2010 Pazartesi

_




Biraz dinlenmeli, biraz demlenmeli.

Öyle bir bir öfke var ki içimde, artık kontrol edememekten korkuyorum.

Biraz durulmalı.

En sevdiğim mevsim başucumdayken, tüm hatalarıma rağmen beni affedip, sımsıkı sarılan bir dosta sahipken, hayatımda çok güzel insanlar varken, ve bu güzel insanlar gün geçtikçe çoğalırken, okunacak bir sürü kitap, daha dinlenecek bir sürü şarkı varken, bildiklerim bilmediklerim yanında kum tanesi gibi kalırken, fotoğrafları, fotoğraf çekmeyi bu kadar çok severken, iyi-kötü bir hayalim varken ve ona tutunabilecekken... ve şu an hatırlayamadığım bir sürü güzel şey yanı başımda durup dururken,
ben
bu öfkeye
kapılıp gitmemeliyim.



Biraz dinlenmeli, biraz demlenmeliyim. Çiğlik etmemeliyim.


3 yorum:

S.U. dedi ki...

İşte tam, ben de bunu anlatmaya çalıştım... :)
Teşekkürler..

manu dedi ki...

(Şebnem Ferah, "Artık kısa cümleler Kuruyorum")
Hep bu kadın nasıl yazmış bu şarkıyı diye düşünürüm dinlerken, seninki gibi bir ruh hali olsa gerek.
ilk okuduğumda şarkı kafamın içinde çalmaya başladı.
Nedemeye çalışıyorum bende bilmiyorum da "teşekkürler büyüyorum sizinle demek lazım" dünyaya.

incidestan dedi ki...

kapıldım gittim valla ruh halime de pek mi uydu nedirrr...